پس از گذشت سه ماه از انتشار گزارش ایندیپندنت فارسی درباره «پروژه‌ای دولتی برای حذف زهرا اینچه‌درگاهی»، اکنون سلسله اقدام‌های تازه احمد دنیامالی، وزیر ورزش و جوانان ایران و معاون قهرمانی او، نشان می‌دهد روند فشارها علیه تنها رئیس فدراسیون زن در ساختار ورزشی جمهوری اسلامی وارد مرحله جدید و آشکارتر شده است.
صبح روز سه‌شنبه چهارم آذر، ساختمان فدراسیون ژیمناستیک در مجموعه ورزشی انقلاب تهران، بدون ارائه هرگونه حکم قضایی پلمب شد؛ اقدامی که نه‌تنها بخش اداری، بلکه محل تمرین تیم ملی، کلاس‌های آموزشی و کل روند آماده‌سازی ژیمناست‌ها را نیز متوقف کرده است.
زهرا اینچه‌درگاهی هم با تایید خبر پلمب ساختمان این فدراسیون، گفت که نگران است «این مسئله جنبه شخصی یا سیاسی نداشته باشد.» او افزود: «امیدوارم سایه رقابت‌های گذشته، به‌ویژه با معاون توسعه قهرمانی فعلی وزارت که در انتخابات سال ۱۳۹۶ رقیب من بود، بر عملکرد وزارت نیفتاده باشد. متاسفانه طی یک سال گذشته روند همکاری وزارت با فدراسیون چندان دوستانه نبوده و حتی صورت‌جلسه مجمع سال گذشته نیز هنوز از سوی وزارت امضا نشده است.»
اشاره رئیس فدراسیون ژیمناستیک ایران، به شروین اسبقیان، معاون احمد دنیامالی است که از اقوام نزدیک مسعود پزشکیان، رئیس‌جمهوری نظام ایران است. پس از پیروزی پزشکیان در انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۱۴۰۳، اسبقیان از نفوذ و قدرت زیادی در وزارت ورزش برخوردار شد. اسبقیان سال ۱۳۹۶ در رقابت با اینچه‌درگاهی برای انتخاب رئیس فدراسیون ژیمناستیک شکست خورده بود.
اینچه‌درگاهی همچنین توضیح داد که «نه ابلاغی دریافت کرده و نه حراست وزارت ورزش توضیحی برای این اقدام خود غیرقانونی ارائه داده است.» او تاکید کرد که هیچ سندی درباره «ادعای دستور قضایی» وجود ندارد و حتی در سامانه ابلاغ قوه قضاییه نیز چیزی ثبت نشده است.
عدم امضای صورت‌جلسه مجمع سال گذشته، عدم تایید اعزام‌ها، توقف تخصیص بودجه و فشارهای سیستماتیک علیه مدیریت او، همگی مجموعه‌ای از رفتارهای مشابه‌اند که طی یک سال اخیر، وزارت ورزش دنیامالی و شروین اسبقیان، علیه این فدراسیون اعمال کرده است.
از بازداشت تا پلمب
در مرداد سال جاری، نخستین ضربه وارد شد که شامل بازداشت محسن سلیمانی، دبیر پیشین این فدراسیون، بدون ارائه حکم قضایی و با حضور ماموران سازمان اطلاعات سپاه بود. آن زمان شروین اسبقیان، معاون دنیامالی تایید کرد که این بازداشت «با هماهنگی وزارتخانه» صورت گرفته است.
اکنون پلمب ناگهانی ساختمان فدراسیون ژیمناستیک هم مرحله دوم همان پروژه است؛ پروژه‌ای که اینچه‌درگاهی و نزدیکانش تاکید دارند که هدف اصلی آن، حذف تنها رئیس فدراسیون زن ایران از راس مدیریت این رشته مهم و المپیکی است.
دنیامالی در عمل، همان سیاستی را تکرار می‌کند که سال‌ها پیش در دولت حسن روحانی علیه گلنار وکیل‌گیلانی، تنها زن رئيس فدراسیون در آن دوران اجرا شد و شامل تهدید و پرونده‌سازی بود، تا پروژه حذف زنان قدرتمند و مستقل در ورزش ایران به‌طور کامل مسیر خود را ادامه دهد.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
مدیران دولت مسعود پزشکیان در حوزه ورزش، اکنون درحالی با هماهنگی سپاه پاسداران درحال حذف کامل اینچه‌درگاهی هستند که او در دوران حضور خود در فدراسیون ژیمناستیک، با وجود بحران‌های مالی شدید در ورزش ایران، عملکردی موفقیت‌آمیز از خود به‌جا گذاشته است و جامعه ژیمناستیک ایران نیز او را بهترین گزینه برای مدیریت این فدراسیون تلقی می‌کند.
اینچه‌درگاهی در دوره مدیریتش برای نخستین بار موفق شد سهمیه المپیک ژیمناستیک ایران را قطعی و دختران ژیمناست ایران را پس از نیم قرن به رقابت‌های بین‌المللی اعزام کند. با این حال، او بارها گفته که وزارت ورزش از این موفقیت‌ها استقبال نکرده و حتی در موضوعاتی مانند طراحی لباس دختران ژیمناست با اکراه همراهی کرده است. او خود را مدیری «نه سنتی و نه متحجر» می‌داند که قوانین را می‌شناسد و می‌کوشد در قالبی مدرن راه را برای پیشرفت زنان در ورزش هموار کند؛ نگاهی که مدیران سنتی جمهوری اسلامی و نزدیکان علی خامنه‌ای بارها با آن مخالفت کرده‌اند.
در ساختار مدیریتی جمهوری اسلامی، حضور زنان در رده‌های بالای تصمیم‌گیری همواره با مقاومت جدی روبه‌رو بوده است. طی چهار دهه گذشته، شمار زنان منصوب‌شده به سمت‌های کلیدی ورزشی یا سیاسی بسیار محدود بوده است. نگاه غالب در بدنه قدرت، نقش‌آفرینی زنان را صرفا در جایگاه‌های حاشیه‌ای یا تشریفاتی می‌پذیرد و از ورود آنان به حوزه‌هایی که نیازمند تصمیم‌گیری مستقل و نفوذ بین‌المللی است به‌شدت هراس دارد.
پلمب ساختمان فدراسیون ژیمناستیک، تنها یک اقدام اداری نیست و تعطیلی کامل تمرینات تیم ملی، آن هم در آستانه رقابت‌های بین‌المللی، به‌معنی ضربه مستقیم به آمادگی ورزشکاران و نابودی روند چندساله‌ای است که اینچه‌درگاهی برای آن تلاش کرده بود.
